“Het is wat het is, je kunt het maar beter loslaten. Ben je daar nu nog steeds niet overheen? Ga door met je leven!” Zomaar wat kreten die mensen te horen krijgen als ze benoemen dat het probleem waar ze al soms jaren mee worstelen nog steeds aan de orde is.
Loslaten, hoe doe je dat dan? Soms ligt het verdriet nog zo aan de oppervlakte dat bij het minste of geringste de tranen komen. Je hoofd wil het wel loslaten, maar je onderbewuste denkt daar anders over. Sommige mensen besluiten dan om het er maar niet meer over te hebben, zwijgen over wat hen overdag bezighoudt en ’s nachts uit de slaap houdt.
Net als mijn cliënte, ze heeft zeven jaar geleden een miskraam gehad, een kindje dat zo welkom was. Het verdriet zit nog erg hoog, ze voelt zich schuldig dat haar lichaam niet in staat was om dit kindje te voldragen en verdrietig dat dit kindje niet levend geboren mocht worden.
Ze vertelt dat er veel kinderen van een jaar of zeven bij haar door de straat rennen en springen. Keer op keer voelt ze een steek in haar hart van wat had kúnnen zijn.
Nu is ze in mijn praktijk om dit trauma, want dat is het, aan te pakken. Mensen om haar heen hebben allang geen begrip meer voor haar verdriet. Daarom wil ze iets doen. De lading mag van de herinnering af. De lading die de pijn veroorzaakt mag weg. Ik besluit EMDR-therapie in te zetten. Ze vertelt haar verhaal, ze volgt met haar ogen de EMDR-lamp en na een halfuurtje is de lading eraf. Opgeruimd, wat blijft is een herinnering.
Het is zo eenvoudig om nare gevoelens op te ruimen. Geloof je het niet? Ervaar het dan.
Vaak is er maar één sessie nodig, soms meer, dit is afhankelijk van het aantal beelden/herinneringen waar lading (verdriet, angst, boosheid etc.) op zit.
EMDR-therapie kan worden ingezet bij: kleine verdrietjes, groot verdriet, kleine angsten, grote angsten, irritatie of woede, schuldgevoelens etc. En het maakt niet uit of de herinnering van zeventig jaar geleden is of van vorige maand, EMDR werkt.
Laat los, het kan echt.